ΓΕΝΕΤΙΚΟΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗ ΒΙΟΜΕΤΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΟΛΗΠΤΙΚΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΩΝ ΚΑΡΠΩΝ ΕΝΟΣ ΤΟΠΙΚΟΥ ΓΟΝΟΤΥΠΟΥ ΑΚΤΙΝΙΔΙΟΥ – ΚΛΩΝΟΥ ΤΗΝ ΠΟΙΚΙΛΙΑΣ HAYWARD ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ
Α. Τσαφούρος¹, Ε. Στάθη², Α. Κώνστα¹, Ε. Ντάνος¹, Ν-Κ. Δεναξά¹, Ε. Τάνη², Π. Ρούσσος¹
1. Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τμήμα Επιστήμης Φυτικής Παραγωγής, Εργαστήριο Δενδροκομίας, Ιερά Οδός 75, 118 55, Αθήνα, thantsaf@hotmail.com
2. Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τμήμα Επιστήμης Φυτικής Παραγωγής, Εργαστήριο Βελτίωσης Φυτών και Γεωργικού Πειραματισμού, Ιερά Οδός 75, 118 55, Αθήνα
Περίληψη
Στόχος της παρούσας εργασίας ήταν η εύρεση γενετικών και καρπολογικών διαφορών μεταξύ της ευρέως καλλιεργούμενης ποικιλίας ‘Hayward’ και ενός εξεταζόμενου ως κλώνου αυτής, με τη χρήση μοριακών δεικτών, και τη μελέτη φυσιολογικών και οργανοληπτικών χαρακτηριστικών των καρπών. Για την εύρεση των γενετικών διαφορών μεταξύ των δύο γονοτύπων συλλέχθηκαν, ως γενετικό υλικό, υγιή φύλλα αντιπροσωπευτικών φυτών της ποικιλίας ‘Hayward’ και του εξεταζόμενου κλώνου. Συνολικά, δοκιμάστηκαν 14 δείκτες ISSR και πιο συγκεκριμένα οι UBC: 812, 811, 841, 825, 810, 850, 818, 880, 807, 815, 808, 844, 861 και 864. Όσον αφορά τα φυσιολογικά χαρακτηριστικά των καρπών εκτιμήθηκαν μια σειρά από παραμέτρους, ήτοι: βάρος, διαστάσεις, συνεκτικότητα και η ξηρά ουσία, ενώ από τα οργανοληπτικά μετρήθηκαν τα: pH, τιτλοδοτούμενη οξύτητα, ολικά διαλυτά στερεά και ο λόγος ολικών διαλυτών στερεών προς τιτλοδοτούμενη οξύτητα. Από τις γενετικές αναλύσεις συνήχθη ότι πρόκειται για δύο διαφορετικούς γονότυπους, καθώς από τα διαχωριζόμενα προϊόντα PCR προέκυψαν διαφορετικές ζώνες ενίσχυσης, υποδηλώνοντας τη διαφορετική γενετική σύσταση των δύο γονοτύπων. Διαφορές προέκυψαν και για τα καρπολογικά χαρακτηριστικά που εκτιμήθηκαν και πιο συγκεκριμένα βρέθηκε ότι ο κλώνος της ποικιλίας ‘Hayward’ χαρακτηρίζεται από σημαντικά μεγαλύτερο βάρος, μεγαλύτερο μήκος αλλά και υψηλότερη συνεκτικότητα, ενώ δεν προέκυψαν διαφορές για την ξηρά ουσία και τα εξεταζόμενα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά. Η παρούσα εργασία αποτελεί την πρώτη αναφορά για αυτό το νέο γονότυπο ακτινιδιάς, ο οποίος βρέθηκε και καλλιεργείται στην περιοχή του νομού Άρτας.
Λέξεις κλειδιά
Μοριακοί δείκτες, ISSR, UBC
Εισαγωγή
Η καλλιέργεια της ακτινιδιάς αποτελεί μια από τις σημαντικότερες αγροτικές δραστηριότητες στην Ελλάδα, ενώ η παραγωγή ακτινιδίων και οι εκτάσεις που καταλαμβάνει η καλλιέργεια συνεχώς αυξάνονται. Η περισσότερο καλλιεργούμενη ποικιλία στη χώρα είναι η ποικιλία ‘Hayward’, η οποία χαρακτηρίζεται από πράσινο χρώμα σάρκας, ενώ τα τελευταία χρόνια επεκτείνεται και η καλλιέργεια κιτρινόσαρκων και κοκκινόσαρκων ξενικών ποικιλιών. Οι περισσότερες καλλιεργούμενες ποικιλίες έχουν αναπτυχθεί από οίκους του εξωτερικού, ενώ παλαιότεροι ελληνικοί γονότυποι σταδιακά εγκαταλείπονται εξαιτίας διαφόρων προβλημάτων. Η Άρτα αποτελεί μια σημαντική περιοχή παραγωγής ακτινιδίων για τη χώρα. Σε αυτή τη περιοχή, και κατόπιν οπτικών παρατηρήσεων από παραγωγό, διακρίθηκεπρέμνο το οποίο παρήγαγε «καλύτερους και μεγαλύτερους καρπούς» σε σύγκριση με τη ‘Hayward’. Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν:Αρχικά,ο γενετικός διαχωρισμόςτης ευρέως καλλιεργούμενης ποικιλίας ‘Hayward’ με τη χρήση μοριακών δεικτών τύπου ISSR (Chen κ.α., 2015), και ακολούθωςη μελέτη των καρπολογικών και οργανοληπτικών διαφορών των δύο γονοτύπωνώστε να αναδειχθούν τα πλεονεκτήματα του τοπικού γονοτύπου.
→ Καρπολογικά και οργανοληπτικά χαρακτηριστικά
Αναφορικά με την ανάλυση των καρπολογικών διαφορών, κατά την εμπορική ωρίμανση των καρπών τόσο του κλώνου όσο και της ποικιλίας Hayward ελήφθησαν πέντε δείγματα καρπών (τουλάχιστον 15 καρποί ανά δείγμα), τόσο από τον κλώνο όσο και από την ποικιλία, από πέντε διαφορετικά φυτά.
Πιο συγκεκριμένα, μετρήθηκαν οι κάτωθι παράμετροι:βάρος (g), διαστάσεις(στενή και φαρδιάδιάμετρος και μήκος καρπού, cm), ξηρά ουσία (%), συνεκτικότητα (N), pH, τιτλοδοτούμενη οξύτητα (εκφρασμένη σε % κ.β. κιτρικού οξέος) και ολικά διαλυτά στερεά (οBrix), ενώ υπολογίστηκε και ο λόγος ολικών διαλυτών στερεών προς τιτλοδοτούμενη οξύτητα.
Το πείραμα σχεδιάστηκε ως εντελώς τυχαιοποιημένο με πέντε επαναλήψεις κάθε επέμβασης (γονότυπος). Οισημαντικές διαφορές μεταξύ των επεμβάσεων προσδιορίστηκαν σύμφωνα με τη δοκιμασία του Student’sT-test σε επίπεδο σημαντικότητας α=0.05.
Βιβλιογραφία
Anonymous, 1. https://www.mn-net.com/media/pdf/29/0c/fc/Instruction-NucleoSpinPlant-II.pdf
Chen, H.R., Ma, X.H., Ye, C.J., Liu, W. and Liang, H. 2015. Analysis of genetic diversity of Actinidiachrysanthaconserved in the national Guangdong Nanling natural reserve by ISSR markers. ActaHortic. 1096:165–171.
Huang, W.G., Cipriani, G., Morgante, M. and Testolin, R. 1998. Microsatellite DNA in Actinidiachinensis: isolation, characterisation, and homology in related species. Theor. Appl. Genet. 97:1269–1278.
Palombi, M. andDamiano, C. 2002. Comparison between RAPD and SSR molecular markers in detecting genetic variation in kiwifruit (Actinidia deliciosa A. Chev). PlantCellRep. 20:1061–1066.
Stec, M.G.H., Hodgson, J.A., Macrae, E.A. and Triggs, C.M. 1989. Role of fruit firmness in the sensory evaluation of kiwifruit (Actinidia deliciosa cv Hayward). J. Sci. Food Agric. 47:417–433.
Volz, R.K., Gibbs, H.M. and Lupton, G.B.1992. Variation in Fruitfulness Among Kiwifruit Replacement Canes. Acta Hortic. 297:443–450.